| |
 In de juiste handen kan een ratel een echt instrument van kracht zijn, waarmee een sacrale of magische sfeer kan worden opgeroepen, energie in beweging kan worden gebracht, processen kunnen worden aangestuurd, en trancereizen kunnen worden ondernomen. Ik gebruik tijdens de trancedansen die ik begeleid graag live instrumenten, en de ratel is een door mij geliefd krachtvoorwerp.
Wij jij leven blazen in jouw eigen sjamanenratel?
 Je maakt in deze workshop een ratel van kalebas. Je kiest je eigen klank en vulling, en werkt de ratel af vanuit jouw persoonlijke inspiratie. 100% cradle to cradle: alle materialen waarmee je werkt, inclusief de inhoud, lijm en verf, zijn composteerbare en recycleerbare materialen.
Inspiratie ~ Creatie ~ Inwijding ~ Verbinding
Naast het praktische werk zal je jezelf met rituelen, klank- en droomwerk diepgaand verbinden met je ratel.
Als je een instrument zelf maakt dan hebben jouw handen een bezielende kracht. Je blaast er zelf leven in, en bezielt daarmee niet alleen de ratel en de relatie die jij ermee hebt, maar het hele web van met elkaar resonerende relaties. Zo wordt jouw ratel een instrument van kracht.
|
|
Vanuit het raam voor mijn bureau kijk ik uit op een herfstgekleurde heuvel. De sparren blijven onverstoord donkergroen. De appelbomen, beuken, eiken, en andere loofbomen hebben elk hun eigen schakeringen van geelbruinoranjerood blad. Ze bereiden zich voor op de winterse kou door naar binnen te keren en los te laten wat ze niet meer nodig hebben. De afgevallen bladeren bedekken en beschermen de bodem, en zullen composteren tot voedsel voor nieuw leven. Een merel snoept van de laatste lijsterbessen. 
Zodra ik weer in beweging kom hoor ik het opnieuw. De vibratie verspreidt zich. Ik krijg kippenvel. Het land komt tot leven en begint te ademen. Na een poosje ontdek ik dat het geluid ontstaat wanneer ik tegen een bepaald plantje aan beweeg. Het zijn de overblijfselen van waar eens die bloemen stonden. Nu hangen er gedroogde zaaddozen aan de stengels en zodra die in beweging komen klinkt er een betoverend geluid: 
In een winkeltje in Stone Town op Zanzibar, vonden mijn vriend en ik vorig jaar de CD 'Fanm' van Salem Tradition. Bij het beluisteren van de muziek kon ik m'n lijf onmogelijk in bedwang houden: het wou dansen...
Christine Salem is de leadzangeres van Salem Tradition, en zij wordt begeleid door een drietal percussionisten en zangers. Ze is een van de weinige vrouwelijke maloya-zangers en haar hypnotiserende stem heeft een diepe en meeslepende klank. Deze jonge vrouw groeide op in ‘le quartier des Camélias’, één van de armere wijken van de gemeente St. Denis op La Réunion. Al op zeer jonge leeftijd begon ze maloya-muziek te schrijven en te componeren. Inspiratie haalt ze uit haar nachtelijke dromen, en wanneer ze tijdens het zingen en dansen in extase gaat. Het lijkt alsof haar voorouders op die momenten haar lichaam overnemen om zich via haar te uiten in de vorm van zang en dans. Christine Salem wordt beschreven als een charismatische persoonlijkheid met een rebelse natuur die haar eigen weg volgt vanuit een absolute drang naar vrijheid. Ze werd geboren op 20 december, de herdenkingsdag van de afschaffing van de slavernij op La Réunion. 
Tijdens het redigeren van Enids muziekrecensie (zie hierboven), ging ik op zoek naar meer informatie over de trancemuziekstijl Maloya. Maloya was lang verboden door de overheid omdat het vaak een uiting was van de drang naar vrijheid en onafhankelijkheid van de slaven. In oktober 2009 werd Maloya door de UNESCO opgenomen in de lijst van het immateriële werelderfgoed. Op de 
