|
Vijfenveertig mensen dansten mee tijdens de Trancedans met Droomtijdconcert in Eindhoven. De ruimte was vol van een ontroerende magie die geboren werd uit de overgave van de dansers aan de dans. Allemaal samen dansten ze hun eigen dans: soms springend, soms wervelend, soms bewegend over de grond, terwijl de klanken van huilen en lachen samenvloeiden met de muziek. Na de dans hoorde ik verhalen van vreugde, bevrijding, en inspiratie voor het bouwen van een bijenkast.
Ik ben dankbaar dat ik dit bijzondere moment mocht meemaken, samen met alle anderen die deze trancedans mee mogelijk maakten: de mede-begeleiders, de organisator, de dansers, de mensen die de lekkere hapjes maakten en die de zaal reinigden... En als ik blijf doortellen, dan komen er nog ontelbare mensen bij, waarvan ik de meeste niet eens ken en niet weet in welke omstandigheden ze werken: de muzikanten en de instrumentenbouwers, de makers van de computer en de software... de mensen die het gebouw bouwden waarin we dansten... de mensen die de kleding maakten van de dansers… de landbouwers en de mijnwerkers die voor de grondstoffen zorgden... enzovoort...
En ik wil graag de San bedanken omdat ze al tienduizenden jaren lang trancedansen, en de heilige dans onafgebroken van generatie op generatie hebben overgeleverd. Deze jagers-verzamelaars, die ook wel de Kalahari Bushmen worden genoemd, zijn de oorspronkelijke bewoners van het zuiden van Afrika. Door de immigratie van andere volkeren in de meer vruchtbare gebieden, trokken ze zich gedurende de eeuwen steeds verder terug in de Kalahari woestijn. Een deel van hun voorouderlijke woestijngrond ligt nu in het Centraal Kalahari Natuurreservaat en er zijn plannen om daar een diamantmijn te beginnen. Daarom probeert de regering van Botswana al jaren de San te verjagen uit het gebied, oa. door hen de toegang tot hun eigen drinkwaterput te ontzeggen. Survival International hielp de San om een proces aan te spannen tegen de regering van Botswana, en op 27 januari wonnen ze. |
|